Pediatrie

Diagnostische medische beeldvorming bij prematuren, neonati, kinderen en adolescenten op de afdeling radiologie binnen het ziekenhuis gaat onlosmakelijk gepaard met een bijzondere bezorgdheid en aandacht voor radioprotectie. 

Deze begint reeds met de keuze van het type onderzoek binnen de mogelijkheden van het diagnostisch arsenaal. Dit wel zeggen dat déze onderzoeksmethode de voorkeur zal wegdragen waarvan redelijker wijze verondersteld kan worden dat zij de oorzaak van het ziektebeeld zal kunnen aantonen zonder gebruik te moeten maken van röntgenstralen (zoals de echografie en de MRI scan). Het is uiteraard logisch dat, als dat niet kan, röntgenstralen onontbeerlijk zijn. In dit laatste geval zal er gestreefd worden naar een zo minimaal mogelijke dosis door o.a. gebruik te maken van de digitale radiografie en de scopie helemaal niet te gebruiken of tot het uiterste minimum te herleiden.

 

Ook moet er een duidelijk onderscheid gemaakt worden tussen niet dringende en dringende ziektebeelden.
Voor alles wat acute skeletale pathologie en thorax pathologie betreft zullen een of meerdere digitale röntgen opnamen vereist zijn. Bij een acuut neurotrauma of acute neurologische uitval zal de voorkeur gegeven worden aan de meestal snel toegankelijke CT scan.
Voor de acute en niet acute abdominale pathologie zal de voorkeur gaan naar echografie. Voor sommige acute en niet acute slokdarm, maag-darm of urogenitale pathologie kan het noodzakelijk zijn, na de echografie, digitale röntgenopnamen te moeten maken in combinatie met contraststof toediening (hetzij intraveneus, hetzij per os, hetzij rectaal).
Voor de niet acute electieve pathologie zal de voorkeur gaan naar echografie en/of magnetische resonantie (MRI-scan). Bij niet acute neurologische aandoeningen geniet de MRI scan de absolute voorkeur. Ook kan bij prematuren en neonati de hersenen worden onderzocht door middel van transfontanelaire echografie of kan er een echografisch onderzoek gebeuren van het ruggemerg vooraleer eventueel over te gaan tot een MRI scan.
 

Bij zeer complexe (al of niet tumorale) pathologie, zware congenitale afwijkingen of bij een zwaar polytrauma is zeer dikwijls een combinatie van digitale radiologie met echografie en CT scan en MRI scan noodzakelijk om tot een correcte diagnose of follow-up te kunnen komen.

CT en MRI zullen meestal ook in combinatie noodzakelijk zijn voor de investigatie van het rotsbeen. De Cone-Beam CT zal vanaf de leeftijd het toelaat vooral gebruikt worden bij maxillo-faciale, sinusale en dentale pathologie dit aan zeer lage dosis. Recent kan deze Cone-Beam scantechniek ook gebruikt worden voor rotsbeen pathologie.

 

Tenslotte zijn er ook soms enkele metingen noodzakelijk bij kinderen zoals de botleeftijd, encefalometrie, wervel-en andere skeletmetingen. Voor de meeste van deze metingen wordt gebruik gemaakt van de digitale radiografie.

Een niet te onderschatten probleem bij kinderen zeker tussen de 0 en 10 jaar is de immobilisatie tijdens het onderzoek. Gewoon stevig vasthouden door de ouders of verplegend personeel is meestal voldoende voor de digitale radiografieën en voor de echografische onderzoekingen. Voor CT scan en zeker voor de langdurige MRI onderzoeken zal een algemene narcose of sedatie meestal noodzakelijk zijn wat zeker een bijkomend element betekent in de strikte indicatiestelling.