Geschiedenis van de NMR (Nucleaire Magnetische Resonantie)

De geschiedenis van NMR begint in het jaar 1946 met de ontdekking van het fenomeen van magnetische resonantie. Dit gebeurde dor de wetenschappers Felix Bloch en Edward Purcell. Beide wetenschappers zouden in 1952 een Nobelprijs krijgen voor hun ontdekkingen.
Van 1954 tot het begin van de jaren 1970 werd NMR ontwikkeld en gebruikt voor chemisch en fysisch onderzoek van moleculaire structuren.
In 1971 toonde Raymond Damadian aan dat de resonantie van tumoraal weefsel verschillend was dan dat van gezond weefsel. Dit werd de motivatie om deze onderzoeksmethode te gebruiken om ziekten op te sporen.

In 1973 werd de beeldvormende werking van de magnetische resonantie gedemonstreerd op kleine testtubes, door Paul Lauterbur. Hij gebruikte daarvoor dezelfde berekeningstechniek als die gebruikt in de CT-scan. In 1975 lanceerde Richard Ernst het idee om gebruik te maken van fasen en frequentieverschillen, en het gebruik van Fourier-transformatie, een techniek die de huidige NMR nog gebruikt. Weer een paar jaar later, in 1977 werd de eerste scan gemaakt van een lichaam, door Raymond Damadian. Nog datzelfde jaar wer door Peter Mansfield de echo-planaire beeldvorming voorgesteld.

Het team van Edelstein demonstreerde een scan van het lichaam waarbij het vijf minuten duurde om een beeld te maken. Nu kan dezelfde beeldvorming gebeuren op 5 seconden zonder noemenswaardig kwaliteitsverlies. Verder werd er ook in andere domeinen gewerkt aan de magnetische resonantie, zodat in 1986 een microscoop werd ontwikkeld met een resolutie van ongeveer 10 µm.
In 1987 werd de echo-planaire methode gebruikt om de eerste toepassing te maken van cardio-NMR, en werd ook de NMR-angio verder op punt gesteld zodat het mogelijk werd om beelden te verkrijgen van de bloedbanen zonder gebruik te maken van contrastmedia.
Nu nog wordt er volop aan nieuwe technieken en toepassingen voor de NMR gewerkt. Het is nog een relatief jonge techniek waarvan de toepassingen actueel erg belangrijk zijn in de medische diagnostiek. In de toekomst zijn er nog veel meer toepassingen te verwachten.